Tíð var talin óhagstæð árið 1949, nema um haustið. Þetta var almennt talið harðasta ár eftir 1920. Þegar vart varð við hafís undir vor var spurt hvort hlýskeiðinu væri lokið. Vorið var sérlega kalt og veturinn ákaflega umhleypingasamur og snjóþungur,
Tíð var lengst af talin hagstæð, en nokkuð illviðrasamt var á stundum. Úrkoma í rúmu meðallagi. Hlýtt. Janúar var fremur kaldur og óhagstæður, samgöngur voru erfiðar og gæftir slæmar. Febrúar var hins vegar hlýr og talinn sérlega hagstæður, nema fyrstu
Hálfur desember. Meðalhiti í Reykjavík fyrri hluta desember er +0,2 stig, -0,9 stigum undir meðallagi sömu daga 1991 til 2020 og -0,3 stigum undir meðallagi síðustu tíu ára. Hitinn raðast nú í 14. hlýjasta sæti aldarinnar (af 23). Á þeim tíma var fyrri
Árið 1942 var hlýtt, en samt talið fremur óhagstætt og umhleypingasamt lengst af. Janúar var hlýr, en með afbrigðum óstöðugur og illviðrasamur sunnanlands og vestan, en tíð var talin góð og lítill snjór og góðir hagar voru á Norður og Austurlandi.
Árið var talið sæmilega hagstætt á Suður- og Vesturlandi, en annars óhagstætt. Í heild var árið þurrt. Seint í febrúar kom óvenjumikið af hafís að ströndum landsins, árið varð hið fyrsta af „hafísárunum“ svonefndu. Hiti lækkaði að mun frá því
Árið 1935 var umhleypingasamt - og fór nokkuð öfganna á milli. Eins og venjulega á þessum árum urðu miklir mannskaðar á sjó, erlendir togarar urðu illa úti. Fáein illviðri urðu eftirminnileg. Tíð var hagstæð með köflum, úrkoma og hiti yfir meðallagi. Í
Heldur órólegt ár - í minningunni - en var samt lengst af talið hagstætt. Eldgosið í Heimaey var auðvitað aðalfrétt ársins - og á veðurvængnum var það illviðrið sem kennt er við leifar fellibylsins Ellen sem er sérlega minnisstætt. Við sinnum eldgosinu
Ársins 1929 verður lengst minnst fyrir óvenjuleg vetrarhlýindi, þau mestu fram til þess tíma í mælisögunni. Ámóta hlýtt eða jafnvel aðeins hlýrra varð síðan 1964 og svipað 2003. Hlýjasti vetur 19. aldar, 1847, var líklega lítillega kaldari, en ekki
Tíð var talin fremur óhagstæð árið 1970. Talsverður vorís var við land, en þó mun minni en 1968 og 1969. Janúar var óhagstæður framan af, en síðan var milt og hagstætt til landsins. Gæftir voru stopular. Í febrúar var sæmilega hagstæð tíð á Suður- og
Árið 1933 var mjög hlýtt. Á fáeinum stöðvum á Norður- og Austurlandi stendur það enn sem hlýjasta ár allra tíma, t.d. bæði á Akureyri og Seyðisfirði. Það er næsthlýjast á Grímsstöðum á Fjöllum. Á þessum stöðum munar ekki miklu á 1933 og 2014. Á landsvísu
Í baksýnisspeglinum sýnist árið 1954 hafa verið allillviðrasamt, en samt þótti það fremur hagstætt - nema sumarið um landið norðanvert. Nokkur athyglisverð veður gerði, bæði hvassviðri og úrhelli. Við rifjum hér upp fréttir ársins tengdar veðri. Ekki er
Tíðafar á árinu 1947 var afskaplega breytilegt og skiptust á langir þráviðriskaflar, ýmist af suðri eða norðaustri. Snjóflóðahrinur gengu yfir bæði síðla vetrar og seint um haustið. Mikið rigningasumar á Suðurlandi, en eitt hið allrahlýjasta sem vitað er
Tíðafar á árinu 1966 þótti yfirleitt heldur óhagstætt nema helst á Suður- og Vesturlandi síðari hluta ársins. Minnisstætt fyrir þrálátar austan- og norðaustanáttir um veturinn og tilheyrandi snjóþyngsli norðaustanlands. Gríðarlegt illviðri gerði í lok
Af veðri ársins 1936 er það illviðrið sem grandaði franska rannsóknarskipinu Pourquoi Pas? (og olli fleiri mannsköðum) sem oftast er rifjað upp nú á dögum. Fleira er þó markvert og verður það helsta rifjað upp hér að neðan. Fyrstu mánuðir ársins voru
Árið 1957 þótti hagstætt, nema fyrstu mánuðirnir. Úrkoma var undir meðallagi. Hiti var yfir meðallagi. Janúar var sæmilega hagstæður framan af, en síðan var veðurlag mjög óhagstætt á Suður- og Vesturlandi, með mikilli ófærð, illviðrum og slæmum gæftum.
Árið 1938 var tíð hagstæð og hlý lengst af. „Venjulegt ár“, ef eitthvað slíkt er til. Janúar þótti hagstæður framan af, en síðan var nokkuð snjóasamt, gæftir voru stopular. Í febrúar var tíð óhagstæð framan af en síðan talin góð. Mars var
Árið 1928 þótti hagstætt lengst af eftir umhleypingasama byrjun. Lengst af var hlýtt og aðeins einn mánuður telst kaldur. Það var júní, þá var kvartað um kulda, þurrka og illa grassprettu. Skaðaveður voru fátíð á árinu og tjón í þeim til þess að gera
Tíðarfar var mjög hagstætt og hlýtt á árinu 1941. Þetta var eitt mesta hlýindaár tuttugustu aldar, það hlýjasta í Reykjavík, Stykkishólmi, Grímsey og Vestmannaeyjum, það fjórðahlýjasta á Akureyri og þriðjahlýjasta á landsvísu. Aðeins einn mánuður telst
Tíð var lengst af talin góð árið 1950. Sumarið var þó mjög óhagstætt á landinu austanverðu. Þetta er úrkomumesta ár sem vitað er um á Dalatanga. Janúar var hlýr, storma- og votviðrasamur, tíð hagstæð landbúnaði en gæftir stopular. Í febrúar var kaldara,
Tíðarfar á árinu 1959 var talið sæmilega hagstætt fyrir utan nokkrar erfiðar illviðrasyrpur. Sumarið var heldur óþurrkasamt. Janúar var kaldur. Þurrt og bjart veður og tíð hagstæð á Suður- og Vesturlandi, en var talin óhagstæð á Norður- og Austurlandi.